zamykamy nasz teatrzyk

Przyznam się dziś do czegoś, irytują nie świąteczne ozdoby po świętach. Jak już od początku grudnia lubię dekorować, myśleć i tworzyć atmosferę ( co oczywiście nie miałam czasu więc nadrabiałam domowo cały grudzień w wigilię czekając na R i odpędzając złe myśli o tym, co się jeszcze może stać) tak choinkę najchętniej rozebrała bym już dzień po.
Dziś wywieźliśmy rodzicom kolejne drzewko w nadziei, że się przyjmie w ogrodzie, bo od lat stawiamy na taką żywą w doniczce. Pozbierałam wszystkie choinkowe ozdoby... całe  6 wiklinowych kul i 16 styropianowo-brokatowych gwiazdek, przy okazji stwierdziłam, że dość uboga była, ale ładna.
Ozdoby, drewniane gwiazdki, szyszki i renifery powędrowały do blaszanych świątecznych pudełek. Zostawiłam oświetlenie, podwieszone do kuchennych szafek nad blatem, gdyż tam oświetlenia się nie doczekałam, a lubię. Drugi sznur rzuciłam na półkę nad łóżkiem.

Oddalam się chorować w samotności, Bratowa poleciła mi świetne tabletki na katar. Katar owszem już mnie nie dusi i nie leje mi się z nosa, ale za to czuję się może nie gorzej, ale dziwnie :/